مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس از آغاز فاز دیگری از پروژه مرمت و احیاء مدرسه خان در شیراز خبرداد.
مصیب امیری گفت : با توجه به شاخصه های معماری و تاریخی ارزشمند مدرسه خان در شیراز و همچنین به منظور پاسداشت مقام شامخ حکیم ملاصدرا ی شیرازی فیلسوف بزرگ ایران و جهان که شهرشیراز مفتخر به تدریس این دانشمند بزرگ درمحل مدرسه خان بوده است در ادامه پروژه مرمت این بنای ارزشمند تاریخی که از سالهای گذشته آغاز شده است ، هم اکنون در سال جاری پروژه مرمت بخشهای دیگر بنا آغازشده است .
مدیرکل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس افزود: مرمت بخشهایی از اتاق ملاصدرا شامل کف فرش و کف سازی اتاق و ساخت ونصب درک ها و ارسی ها ی گره چینی شده از جمله اقدامات است که با توجه به گچ کاری اتاق در سال گذشته به شرایط مطلوبی خواهد رسید.
وی ادامه عملیات کف سازی و کف فرش حجره های مدرسه ،کاشی کاری های حیاط، گچ کاری بدنه حجره ها ، مرمت مشبک های کاشی معرق داخل حیاط ، اجرای سنگ ازاره راهروهای طرفین هشتی ورودی ، ادامه ساخت درب حجره ها و پنجره هادر بخش های فوقانی حجره ها اشاره کرد و افزود: با اختصاص حدود 1800 میلیون ریال اعتبار در سال جاری این اقدامات انجام خواهد گرفت .
امیری گفت: در سالهای گذشته نیز اقدامات مرمتی مناسبی توسط میراث فرهنگی در بنا انجام گرفته به طوریکه از سال 89 تاکنون با اختصاص رقمی معادل 7600 میلیون ریال بخش های مختلف مدرسه مرمت و احیاء شده است .
گفتنی است : مدرسه خان از شاخص ترین آثار دوره صفویه در شهر شیراز است.
بنای آن به دستور شاه عباس و توسط الله وردی خان حاکم فارس آغاز و بعدها توسط فرزندش امام قلی خان به اتمام رسید . مدرسه دارای صحنی به طول 51 و به عرض 45 متر و درهر 4 طرف آن حجره هایی در دوطبقه ساخته شده که تعداد آن به 70 حجره می رسد.
یکی از ویژگیهای این مدرسه به کارگیری اعداد مقدس در ساخت آن است که ساخت پنج مدرس ( محل تدریس ) به نیت 5 تن از نمونه های آن است . از تزئینات این مدرسه مقرنس های زیبای سردر ورودی و همچنین کاشی کاری معرق بسیار عالی راهروهای ورودی آن است . در قسمت ورودی بنا معمار مدرسه حسین شماعی و سال ساخت آن 1024( ه .ق ) ذکر شده است و کتیبه ای دیگر به خط ثلث تزئینی است که در زمان ناصر الدین شاه ، هنگام تعمیر نوشته شده است . در قسمت بالای ورودی تالاری وسیع است که ملاصدرا در آن تدریس می کرده است . این بنا به شماره 75 و درتاریخ 15/10/1310 هجری شمسی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/